11 października 1973 roku dwaj mieszkańcy miejscowości Gautier - dziewiętnastoletni Calvin Parker i jego przyjaciel Charles Hickson (42 l.) łowili ryby nad rzeką Pascagula . Był wieczór, kiedy nagle usłyszeli brzęczenie i w powietrzu spostrzegli coś, co było potężnym pojazdem powietrznym w kształcie dużego dysku i trochę przypominającym spłaszczoną kulę (wysokość ok. 2,5 metra, szerokość ok. 3 metrów). UFO błyskawicznie podleciało do miejsca, gdzie nad brzegu łowili ryby, potem zawisło dosłownie tuż nad ziemią kilka metrów od nich.
 
Nagle na burcie pojazdu pojawił się otwór. Z niego z UFO wyszły trzy istoty o nieprawdopodobnym wyglądzie – każda z nich miała stożkowate wyrostki w miejscu uszu i nosa. Istoty poruszały się w powietrzu i nie dotykały ziemi. Istoty posiadały nogi, ale ich nie używały. Mierzyły około 1.5 m wzrostu. Nie mieli oczu, ich skóra była szara i pomarszczona, mieli okrągłe stopy i przypominające szczypce dłonie.

Mężczyźni byli śmiertelnie przerażeni. Obaj zostali zabrani przez istoty na pokład UFO (19-letni Calvin Parker zemdlał ze strachu), gdzie zostali poddani badaniom przez obce istoty. Obcy zbliżali do nich urządzenie przypominające ogromne oko, które unosiło się samoczynnie w powietrzu i prawdopodobnie służyło do skanowania ich ciał.

Wcześniej obaj mężczyźni zostali „uspokojeni”. Obcy zrobili to jedynie zbliżając ręce do każdego z nich – prawdopodobnie za pomocą siły swoich umysłów.

Początkowo mężczyźni byli przekonani, że pobyt na statku trwał kilka minut. Z ich relacji wynika, że przebywali w dwóch różnych pomieszczeniach na statku.  Po zakończeniu badań obaj mężczyźni zostali ponownie postawieni na ziemi w miejscu, skąd zostali zabrani do UFO. Pojazd błyskawicznie odleciał. Od momentu zauważenia UFO do momentu odlecenia pojazdu minęło ok. 20 minut - tak przynajmniej myśleli uczestnicy CEIII.

Po zakończeniu Bliskiego Spotkania III Stopnia z UFO postanowili milczeć, ale po kilku dniach zawiadomili o sprawie szeryfa, do którego zadzwonili z budki telefonicznej obawiając się, że ktoś ich pozna. Zostali zaproszeni do biura szeryfa i przesłuchani.

Niestety - ich relacja trafiła do medió, także do badaczy UFOw. Hickson i Parker przeszli następnie testy na wykrywaczu kłamstw. Sprawę badał słynny nestor ufologii amerykańskiej, czyli J. Allen Hynek. Hynek miał powiedzieć w jednym z wywiadów: „To się zdarzyło, a ten obiekt i jego załoga nie pochodziła z Ziemii.”

 I wtedy – jak relacjonują zgodnie – rozpoczęło się prawdziwe piekło pełne szyderstw i żartów. Calvin Parker został poddany hipnozie regresyjnej przez nieżyjącego już badacza UFO Budda Hopkins`a. Okazało się, że obce istoty były w stanie manipulować czasem, a spotkanie na pokładzie UFO było o wiele dłuższe, niż im się wydawało.

Spotkanie z UFO nad rzeką Pascagoulą to „żelazna klasyka ufologii”.