„Każdy ma swoją ścieżkę. Między duchem a materią”, to wyjątkowa książka stanowiąca wybór 111 felietonów Marka Rymuszko, publikowanych w „Nieznanym Świecie”, wydana nakładem wydawnictwa Nieznany Świat.

Pozycja uświadamia, jak wciąż wiele aktualności i głębi znaleźć można w przemyśleniach twórcy „NŚ” oraz jego wieloletniego redaktora naczelnego.

Każdy ma swoją ścieżkę to wybór felietonów publikowanych w Nieznanym Świecie przez jego założyciela i redaktora naczelnego Marka Rymuszko w stałej rubryce, pod tym właśnie hasłem. Są one wielowymiarowym zapisem otaczającego nas świata, postrzeganego uważnym okiem reportera, dla którego najważniejsza była wolność wewnętrzna i prawo każdego człowieka do dokonywania wyboru własnej drogi życiowej i duchowej.

Marek Rymuszko to kronikarz Znanego i Nieznanego, który będąc wnikliwym i uważnym obserwatorem nie skupiał się tylko na odnotowywaniu faktów. Opisując odwieczne zmagania materii i ducha, dobra i zła, nauki i wiary zawsze poszukiwał faktów. Zadawał pytania, drążył tematy, konfrontował, dociekał. Często poruszając się na granicy widzialnego i niewidzialnego, nigdy jej nie przekraczał, bez faktologicznej pewności, że tak właśnie trzeba. Nigdy nie tabloidyzował treści, nie szukał tanich sensacji. Polemizując z dogmatami i bękartami Kartezjusza nie tylko skracał dystans między wiedzą a wyobrażeniami o Nieznanym i Niewytłumaczalnym, ale w pierwszej kolejności zawsze stawał w obronie tych wszystkich, którzy myślą, czują i widzą więcej.

Był człowiekiem niezwykle zwykłym, skromnym, niezabiegającym o sławę, idącym pod prąd, a zarazem głębokim myślicielem, tragarzem faktów na nieznanoświatowym gościńcu, erudytą o niezwykle wyrafinowanym, wręcz barokowym stylu pisania, odczuwającym wewnętrzną radość z tworzenia i dzielenia się tą twórczością z Czytelnikami, z którymi miał kontakt mentalny, jaki stwarza świadomość wspólnoty odczuć i myśli. Jako agnostyk uważał, że życie bez jakiejkolwiek wiary skazuje człowieka na wewnętrzną samotność, dlatego pomagał budować pomosty między własnym wnętrzem a otaczają- cym człowieka światem – Wszechświatem.

Mamy nadzieję, że zbiór ten dostarczy wszystkim Czytelnikom wielu wspomnień i wzruszeń, jak też refleksji i przemyśleń, a nowym pokoleniom pomoże choć trochę zrozumieć otaczający nas świat.

Pamiętajmy, aby przede wszystkim ufać sobie i podążać swoją własną ścieżką.

***

Książka została podzielona na trzy dekady (1990−1999, 2000–2009, 2010–2019), w dwóch pierwszych częściach zamieszczono po 36 felietonów, w trzeciej – ostatniej – 39. Ważne teksty, do których odnosi się Autor, a które nie mogły z racji konwencji lub objętości – zostać w niej zawarte, postanowiliśmy udostępnić na naszych stronach internetowych.

Można je przeczytać skanując zamieszczone na marginesach kody (urządzenia mobilne) albo wpisując adres internetowy, który jest podany w przypisie pod daną treścią. Przygotowaliśmy również do odsłuchania ostatni wywiad radiowy, jakiego udzielił Marek Rymuszko (będzie można dotrzeć do niego w analogiczny sposób).

Dodatkowo teksty zostały podzielone na sześć kategorii tematycznych, których symbole umieściliśmy przy tytule każdego felietonu. Działy te to:

Książkę można nabyć klikając na link poniżej:

https://nieznany.pl/pl/p/Kazdy-ma-swoja-sciezke.-Miedzy-duchem-a-materia/13885

***

„Spiskową teorię rozwoju ludzkości łatwo wykpić, zwłaszcza, że jej propagatorzy często sami się o to proszą. Niedopuszczalną krótkowzrocznością byłoby jednak przeoczenie, że pewne fakty i wydarzenia świadczą o istnieniu, tu i teraz, sił oraz struktur, których celem jest totalna psychomanipulacja społeczeństwami, podporządkowująca rozwój cywilizacyjny różnorakim nieformalnym grupom interesów. Wystrzegając się tedy niebezpieczeństwa popadnięcia w obsesję, należy zachować czujność wówczas, gdy ktoś z uporem utrzymuje, że tego rodzaju obawy to zwykły bzdet, fantom i wytwór bujnej wyobraźni. Tak bowiem nie jest…”
(Wszędzie czai się zdrada – „NŚ” 04/2001)

***

„Nie ma prawdziwej duchowości bez empatii, tak jak nie jest możliwe współodczuwanie bez tolerancji dla innych.”
(Każdy z nas jest gdzieś obcy – „NŚ” 06/2003)

***

„Ludzie, którzy traktują zwierzęta w sposób okrutny, często mają rodziny i dzieci, chodzą do kościoła, uważają się za dobrych chrześcijan i porządnych obywateli. Skąd się wzięli wśród nas, od kogo czerpią wzorce zachowań, w obliczu których dłoń sama zaciska się w pięść?”
(Miara człowieczeństwa – „NŚ” 10/2006)

***

„Azyl, jaki sobie zbudowaliśmy, może zostać w jednej sekundzie zdemolowany przez nieoczekiwany dzwonek u drzwi, a bierność i obojętność, spolegliwość i złudny spokój są najgorszym z możliwych rozwiązań, gdy zło czai się u progu…”
(Swołocz – „NŚ” 06/2001)

***

„Kiedy czytamy i słuchamy o tym, co dzieje się w obrębie polskich elit politycznych i tak zwanego establishmentu gospodarczego, człowiek ma ochotę się wyrzygać…”
(Szambo – „NŚ” 07/2005)

***

„Władza – każda władza, czy to polityczna, czy religijna – jest zakochana w sobie ze wzajemnością i dogłębnie przekonana o własnej nieomylności. Nie mamy obowiązku podzielać tego punktu widzenia…”
(Zaraz powiem – „NŚ” 08/2019)

***

„Nie wolno poddawać się pesymizmowi, gdyż z takiego stanu ludzkiego ducha zawsze czerpią korzyści ci, którym czyjeś poczucie bezradności i przekonanie o braku perspektyw jest bardzo na rękę…”
(Na zakręcie – „NŚ” 01/2006)