Specjaliści nie rozumieją, co dzieje się ze Słońcem. Jeszcze dwa lata temu z powodu najsilniejszego od 150 lat wyrzutu masy słonecznej, ludzkość mogła zostać pozbawiona elektryczności i stracić wszystkie satelity, a co za tym idzie, możliwość komunikacji. Obecnie, choć wedle obliczeń, powinniśmy być świadkami maksimum aktywności, na Słońcu jest widoczna minimalna ilość plam. W połowie lipca było kilka takich dni, kiedy astronomowie nie widzieli na powierzchni gwiazdy ani jednej.

To bardzo dziwna sytuacja. W środku tak zwanego słonecznego maksimum, Słońce powróciło do aktywności charakterystycznej dla słonecznego minimum. Plam jest mało. Promieniowane rentgenowskie i poziom fal radiowych są niższe niż przeciętne.

Dwa lata temu, 23 lipca 2012 roku Ziemia cudem uniknęła skutków ogromnego wyrzutu materii z korony słonecznej. Mogło to poważnie zaszkodzić wszelkim urządzeniem elektrycznym na całej naszej planecie. Według specjalistów NASA, gdyby Ziemia znalazła się na trasie tego wyrzutu materii w 2012 r. ludziom przyszłoby wrócić do realiów życia z XVIII wieku i żyć bez elektryczności. Oprócz tego, zniszczone zostałyby satelity. W śmiertelnym niebezpieczeństwie znalazłyby się samoloty, pozbawione łączności z kontrolą lotu i z uszkodzonymi systemami nawigacyjnymi na pokładzie. Straty liczone byłyby w trylionach dolarów.

Ale tym razem ludziom dopisało szczęście. Gdyby ten gigantyczny wyrzut materii z 2012 r. miał miejsce tydzień później, katastrofa byłaby nieunikniona. A tak, na nasze szczęście cały impet ominął Ziemię. Artykuł poświęcony temu zdarzeniu został opublikowany w czasopiśmie Space Weather jeszcze w grudniu 2013 roku, jednakże dotarł on i zainteresował jedynie wąskie grono specjalistów. Światowe media milczały na ten temat.

Siła wyrzutu materii z 2012 jest porównywalna ze zdarzeniem jakie miało miejsce w 1859 r., które spowodowało jedną z najbardziej intensywnych burz magnetycznych w historii Ziemi. Zaburzenia ziemskiego magnetyzmu spowodowały awarie sieci telegraficznych na całej planecie. Zorza polarna była obserwowana nawet na Karaibach.

Dużo słabsza, ale i tak powodująca duże szkody burza magnetyczna miała miejsce w dniach 13 i 14 marca 1989 r. Spowodowała ona szereg awarii w sieci energetycznej w Ameryce Północnej. Związek Radziecki stracił wtedy łączność z niektórymi swoimi satelitami.

Wyrzut materii słonecznej z 2012 roku był dwukrotnie silniejszy niż ten z 1989. Można więc sobie wyobrazić ogrom szkód, jaki mógł wyrządzić. Przede wszystkim zniszczony zostałby cały system GPS, a naprawy sieci elektrycznych ciągnęłyby się miesiącami

Według najnowszych danych, w lipcu 2012 r. miały miejsce dwa wyrzuty materii w przeciągu 10 – 15 minut. Pierwszy z nich „utorował”, czyli oczyścił drogę dla drugiego.

Najbardziej niepokojące jest to, że prawdopodobieństwo powtórzenia zdarzenia o podobnej sile w ciągu najbliższych 10 lat jest obliczone na 12%. Do takich rezultatów doszli badacze po przeanalizowaniu danych dotyczących koronalnych wyrzutów materii, w tym tych, które zostały uzyskane poprzez badanie rdzeni z pokrywy lodowej Antarktydy.

A ludzkości pozostaje jedynie czekać i przygotować się na to, iż przyjdzie taki dzień, w którym straci ona elektryczność, Internet i wiele innych dóbr, bez których nie wyobrażamy już sobie życia.

 Autor: JMZ, FN

Źródło: http://www.gazeta.ru/science/2014/07/26_a_6145917.shtml

26.07.2014, 10:47 | Владимир Гелаев

Grafika:

http://science1.nasa.gov/science-news/science-at-nasa/2003/23oct_superstorm/ (zorza polarna)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Burza_magnetyczna

Jedno ze stowarzyszeń zrzeszające polskie organizacje pozarządowe zwróciło się do nas z prośbą o wykonanie krótkiego materiału filmowego, w którym zaprezentujemy swoją działalność. Spełniliśmy tę prośbę i tak powstało to nagranie, które prezentujemy poniżej.

I na koniec jeszcze najnowsza grafika naszego oficera Mirka zatytułowana "UFO PORTAL".