[...] Szanowna Załogo  Fundacji Nautilus.  Zwracam się do Państwa z prośbą o odpowiedź na pewne nurtujące mnie od dłuższego czasu pytanie. Wielokrotnie w waszych publikacjach na temat UFO poruszaliście temat tak zwanych rodzinnych uprowadzeń przez Niezidentyfikowane Obiekty latające oraz monitorowania przez kosmitów całych rodzin nieraz przez wiele lat. I właśnie z tym tematem związane jest moje pytanie które żeby ująć te kwestię dokładnie muszę podzielić na części.

1.Czy według waszej wiedzy wynikającej zarówno z prowadzonej działalności  jak i na podstawie danych zgromadzonych w Waszym ogromnym archiwum, miała już kiedykolwiek miejsce taka sytuacja aby obserwacji i monitorowaniu podlegała tylko jedna osoba w dodatku całkowicie pozbawiona jakiejkolwiek rodziny?

2.W dodatku czy taka obserwacja i monitorowanie mogłoby trwać nawet kilkanaście lat bez przerwy i aby nigdy przez cały ten okres nie doszło do żadnego epizodu uprowadzenia?

Chodzi mi konkretnie czy wydarzył się już taki przypadek gdy wszystkie wymienione przeze mnie okoliczności występują równocześnie. Do napisania tego listu do Was Szanowna Załogo

skłonił mnie przypadek mojego dawnego szkolnego kolegi, który w tajemnicy zwierzył mi się że  wymienione okoliczności osobiście go dotyczą.

Z góry Dziękuję za każdą Państwa 

odpowiedź i Pozdrawiam.

 [...]

 Dziękujemy pięknie za pytanie. Odpowiedź jest banalnie prosta: oczywiście, że mamy takie historie. Obcy są w stanie dokładnie obserwować życie człowieka od momentu narodzin do śmierci, ale – co naprawdę jest zdumiewające – śledzą także jego kolejne wcielenia.

Mamy przypadki, kiedy zarówno obserwowane są całe rodziny, jak i pojedynczy członkowie rodzin. Są sytuacje, kiedy np. cała rodzina jest regularnie brana przez obcych na pokład UFO, ale świadomy tego jest tylko jeden człowiek, a reszta rodziny myśli, że on fantazjuje…

 Najlepiej wytłumaczyć to na przykładzie. Proszę obejrzeć film z naszego archiwum, na którym jest przedstawiona historia amerykańskiej rodziny Reed`ów. Poza wszelką wątpliwością historia wiarygodna.

Bardzo interesujące pytanie dotarło na naszą pocztę. Dotyczy ono rzeczy ważnej, czyli przeznaczenia. Czy można zmienić przeznaczenie? Kto je nadaje?

From: [dane do wiad. FN]

Sent: Tuesday, September 19, 2017 8:04 PM
To: nautilus@nautilus.org.pl
Subject: przeznaczenie

dzien dobry, 

czy przeznaczenie determinuje nasza karma, czy moze zostac nadane przez Boga, niezaleznie od naszych uczynkow?

Pozdrawiam

Proszę wyobrazić sobie długą wstęgę pnącą się do góry, która złożona jest z malutkich ogniw. Nasze życie jest takim właśnie ogniwem! Wśród tych ogniw (trzymajmy się tego porównania) są różne: raz jesteśmy piękni i zdrowi, drugim razem odwrotnie – z bogactwem i biedą jest tak samo. Wstęga idzie jednak do góry. Spojrzymy na życie z punktu widzenia jednego ogniwa? Niesprawiedliwość aż krzyczy! Spojrzymy na wstęgę tak, jak widzi nas Bóg? Wszystko jest w porządku, a całość pnie się do doskonałości.

Z naszej wiedzy wynika, że Boga (Kreację, wyższą świadomość – można tu wpisać dowolne określenie, a mówi ono o tym samym) można prosić o zmianę karmy. I taka prośba jest wysłuchana w 100 procentach. Czy jest spełniona, a raczej czy będzie spełniona? To zależy od tego, czy nie narusza biegu spraw we wstędze, które wynikają z poprzednich wcieleń. Jeśli nie, to wtedy przeznaczenie jest zmieniane przez potężne istoty duchowe. Stąd jest sens tzw. modlitwy – potwierdzamy to. Nie ma znaczenia, z pozycji której religii – trafia wszystko do tego samego punktu. I tylko on widzi cała wstęgę. Ocenia i podejmuje decyzję - tak to wygląda z punktu widzenia wiedzy zebranej przez FN. I mocno zahacza o "religie" - to fakt, ale my dotarliśmy tam trochę "z drugiej strony", co tylko potwierdza słuszność kierunku.

Nasi czytelnicy przysyłają pomysły na kolejne odsłony LIVESTREAM z pokładu okrętu Nautilus, czyli coś w rodzaju „super-audycji FN”, bo jest to na pewno coś więcej niż zwykła audycja radiowa. Najbliższy LIVESTREAM będzie już 15 października 2017 o godz. 21.00, a jego tematem będzie „ASTEROIDA, III WOJNA ŚWIATOWA I NADEJŚCIE AWATARA – najważniejsze przepowiednie dla Polski i świata”. Wśród pomysłów przysyłanych do FN pojawił się także ten dotyczący tzw. free Energy, czyli darmowej energii.

-----Original Message-----
From: [dane do wiad. FN]
Sent: Sunday, September 10, 2017 10:41 PM
To: nautilus@nautilus.org.pl
Subject: Darmowa energia

 Dzień dobry,

 Bardzo podobała mi się audycja o Billym Meierze. Może kolejną można byłoby zrobić o darmowej energii? Zwłaszcza, że ostatnio pojawił się temat Fundacji Keshe. Znalazłem wiele dowodów na działanie technologii Fundacji Keshe. Za pomocą dwóch aplikacji w telefonie można sprawdzić pola magnetyczne generowane przez urządzenia.

W 2015 roku uwolnili technologię publikując schematy budowy reaktorów dających oszczędności w rachunkach między 75% a 90%

 http://porozmawiajmy.tv/eksperyment-pomiarowy-z-magravem-tomasz-dubij/

 Jednak znalazłem także dowód na to, że można zbudować urządzenie niezależne od sieci energetycznej. Wystarczy wpisać w wyszukiwarce Youtube Magrav OFF-GRID.

 Technologia ta pozytywnie wpływa na emocje oraz ludzkie zdrowie.

 Niedawno znalazłem także film nagrany w Stanach Zjednoczonych pokazujący od 2 minuty urządzenie produkujące złoto.

 Może kolejny czat warto zrobić o takiej postaci jak Nikola Tesla oraz jego naśladowcach jak chociażby irański inżynier Mehran Tavakoli Keshe?

 Pozdrawiam,

 Tomasz [dane do wiad. FN]

 Bardzo dziękujemy za ten pomysł na kolejny LIVESTREAM. Zapisaliśmy go w naszym „katalogu pomysłów czytelników”. Z tzw. free Energy jest wiele fascynujących spraw, które nigdy nie ukazały się w mediach czy sieci www. Przykład? Mamy bardzo ciekawe informacje (z relacji ludzi, którzy przeżyli CEIII) dotyczące tego, że piramidy w Gizie są nadajnikami energii, którą można wykorzystywać bez najmniejszego problemu w dowolnym punkcie na ziemi. Kluczem jest zbudowanie odpowiedniego modelu piramid, który zacznie wchodzić w rezonans poprzez „promieniowanie kształtu”. Okazuje się, że w takim modelu między dwoma piramidami pojawia się wyraźne napięcie elektryczne! Co to znaczy? Rozwiązanie problemu energetycznego świata, gdyż w ten sposób można zbudować ogniwa „rezonansu kształtu”. Sprawa wymaga jednak podjęcia skomplikowanych i kosztownych badań przez FN, ale taki projekt jest wśród tych, które planujemy w przyszłym roku.

From: [dane do wiad. FN]
Sent: Friday, September 8, 2017 6:07 PM
To: nautilus@nautilus.org.pl
Subject: Uporczywy dźwięk o niskiej częstotliwości

Załogo Nautilusa,

 Kilka lat temu wybudowaliśmy z mężem wymarzony dom na wsi, pod lasem. Okolica jest spokojna (wieś w okolicy miejscowości Barlinek w zachodniopomorskim) z dala od ruchliwych dróg i wielkiego przemysłu, nie licząc niewielkiego tartaku około 1km od domu.

Przez kilka pierwszych lat mieszkania w nowym miejscu nic nie zakłócało mojego spokoju.  Około 2 lata temu na wiosnę zaczęłam nagle słyszeć stały, monotonny, buczący dźwięk – jakby pracująca w oddali maszyna, silnik samochodu ciężarowego. Po pewnym czasie ustał i powoli o nim zapomniałam.

 Około miesiąc temu dźwięk pojawił się ponownie z jeszcze większą siłą. Zaczęłam skarżyć się mężowi jednak nie potrafił mnie zrozumieć, bo on nic takiego nie słyszy. Zaczęłam podejrzewać wpływ jakichś urządzeń elektrycznych ale wyłączenie prądu w całym domu nic nie zmienia. Tartak wykluczyliśmy z uwagi na to, że w niedziele nie pracuje, a dźwięk słyszę również w ten dzień. Zaobserwowałam, że dudnienie bardziej słyszalne jest w domu niż na dworze.

Zaczęłam martwić się, czy to nie jakieś urojenia w mojej głowie, jako że włożenie stoperów do uszu nie likwiduje, ani nawet nie osłabia go. Teoria o urojeniach padła podczas pobytu na wczasach – tam nic mi nie przeszkadzało, nic takiego nie słyszałam.

24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu cały czas dudni, jednostajnie i miarowo . Jestem coraz bardziej rozdrażniona, słaba po nieprzespanych nocach. Dźwięk zaczyna doprowadzać mnie do szału. Nie chce mi się wracać do domu. Zaczęłam szukać pomocy w Internecie i po raz pierwszy spotkałam się z pojęciem Taos Hum.

Znalazłam w You Tube film z nagranym dźwiękiem Taos Hum i jest on niemal identyczny jak ten który ja słyszę,

dlatego postanowiłam napisać właśnie do Was. Czy zgłaszały się do Was osoby z podobnym problemem?

Czy znacie jakiś sposób jak sobie z tym poradzić?

Czy może mieć jakieś znaczenie, że w odległości  około 300m od naszego domu powstał około 2 lata temu  maszt LTE?

(mniej więcej od tego czasu zaczęłam słyszeć to dudnienie/buczenie).

 Pozdrawiam

[dane do wiad. FN]

Dziękujemy za wiadomość. Informacje o tzw. dziwnych dźwiękach słyszanych na całym świecie regularnie do nas trafiają i często o nich piszemy. Warto pokazać kilka materiałów z tym, co nazywane jest Taos Hum.

Zadała Pani cały szereg pytań, na które nie potrafimy udzielić informacji z bardzo prostego powodu - brak danych. Z terenu Polski także nie mieliśmy zgłoszeń o tak uporczywym dźwięku.

Sprawa trafi na najbliższe spotkanie FN i zastanowimy się, co z tym zrobić dalej.

Pytanie przysłane do FN dotyczy zjawiska znanego od samego początku ludzkości, czyli widywania i odczuwania obecności duchów. Poniżej treść pytania, które do nas trafiło.

Witam,mam pytan pare.. wiec..
czy moge czuc dusze ktore chodza kolo mnie nie widzac ich a wiem kto to
wiecznie widze zmarlych w snach lub na jawie calych z twarza i zawsze sa szczesliwi
dlaczego slysze co do mnie mowia dlaczego odpowiadaja na moje pytania i co najgorsze a pare razy sie zdarzylo przewidzialam smierc osob z mojej rodziny trwa to od 7 roku zycia teraz mam 28
pytam poniewaz to jest czescia mojego zycia i jest to nagminne
pamietam na poczatku nie odpowiadalam ducha na pytania czy na to ze sie chwalili lub pytali o cos teraz sama pytam ich i juz dla mnie to za duzo nw co to jest mowia znajomi i rodzina ze mam dar ale
chce wiedziec co to za zjawisko

Oczywiście, że są osoby obdarzone darem kontaktu z duchami i to w skali przekraczającej wszelką wyobraźnię. Tacy ludzie nie tylko „wyczuwają duchy”, ale widzą je, słyszą i rozmawiają z nimi tak, jak rozmawia się z napotkaną na ulicy osobą. Przykład? Kim Russo – jedna z super-silnych amerykańskich mediów, której zapowiedź serii programów "Duchy i ja" prezentujemy poniżej.

Czy w Polsce jest tak silne medium? Nic nam o tym nie wiadomo. Jest cała plejada ludzi „wyczuwających jakąś obecność”, ale nie znamy przypadku kogoś, kto rozmawia z nimi „wprost, bez problemu i w dowolny sposób”.

Kontakt z duchami ma absolutnie Krzysztof Jackowski, ale mimo wszystko daleko mu do tego, co prezentuje Kim Russo.

Dostaliśmy pytanie dotyczące zdjęć z obiektami, które w kręgu krajów anglojęzycznych nazywane są „orbs” (sfery, kule – przyp. FN). Jeden z czytelników zapytał, ile mamy takich zdjęć. Wstępnie można śmiało przyjąć, że są to dziesiątki tysięcy, choć i tak katalogujemy tylko najciekawsze. Czy robiliśmy eksperymenty? Setki! Rozpylaliśmy przed obiektywem aparatu wszystko: wodę, pył, miał węglowy, zmielone cząstki organiczne, substancje chemiczne, metalowe opiłki itp. itd.

Oto jeden z takich eksperymentów.

Przez wiele lat „dziwne kule” na zdjęciach braliśmy za błędy fotograficzne. Zwróciły naszą uwagę w 1997 roku, kiedy to wykonaliśmy wiele zdjęć w kościele, a tylko na trzech wykonanych jedno po drugim pojawiły się jasne kule. Wtedy po raz pierwszy zrozumieliśmy, że mamy do czynienia z „numerem stulecia” – oto zjawisko przez miliony opluwane jako „zwykłe pyłki robiące kule przy zdjęciach z fleszem” jest czymś absolutnie wykraczającym poza wyobraźnię, co jest związane z energią duchową. Wtedy jeszcze nie mieliśmy kontaktu z ośrodkami badającymi to zjawisko na świecie. Dopiero nawiązanie z nimi współpracy sprawiło, że sprawa stała się oczywista – musimy zrobić eksperymenty i przyjrzeć się temu zjawisku. I tak zaczęła się wielka przygoda, która trwa do dziś. Wiele się od tego czasu zmieniło – na świecie nikogo nie interesują zdjęcia z kulami „orbs”, gdyż bada się tylko i wyłącznie filmy pokazujące te obiekty „w ruchu”. My mamy także takie filmy – poniżej jeden z nich.

Nie zmienia to faktu, że nadal zbieramy zdjęcia z „orbs”, choć w erze filmów koncentrujemy się tylko na tych najciekawszych. Podczas spotkania w Nowym Yorku z badaczami orbs z Instytutu Monroe jeden z wykładowców zadał kilka prostych pytań, a tym jedno obezwładniające:

Dlaczego istnieją zdjęcia „bez kul orbs”?!

Pytanie proste, ale jednocześnie trafne i trafiające w sedno. Jeśli założyć to idiotyczne twierdzenie, że są to „pyłki i drobinki w powietrzu, które światło flesza zamienia w kule”, to zapylenie powietrza jest stałe i na każdym zdjęciu powinny wychodzić te obiekty. Tymczasem przytłaczająca większość zdjęć jest czysta, co posyła w daleki kosmos takie „odkrywcze hipotezy”. Potem zaczęliśmy prowadzić żmudne eksperymenty. Robiliśmy zdjęcia kilkunastoma aparatami {z fleszem i bez flesza), a w pomieszczeniach rozpylaliśmy wszystko włącznie z kurzem zebranym w całym mieszkaniu. W pokoju ledwo co było widać od kurzu i pyłu, a my robiliśmy zdjęcia. Wszystko okazało się zgodne z tym, co mówili nam koledzy ze Stanów Zjednoczonych: jeśli nawet na fotografii powstawały „chmury kul”, to miały się one nijak do tego, czym są prawdziwe kule „orbs”. Widać je na przykład podczas wykładu jasnowidza Krzysztofa Jackowskiego (zdjęcia wykonane przez FN).

Przygotowujemy publikację o filmach z orbs, gdyż absolutnie zgadzamy się z najnowszą tezą uznaną na całym świecie: tylko i wyłącznie nagrania wideo pozwalają na analizowanie tych obiektów!

Nie zmienia to faktu, że katalogi na twardych dyskach ze zdjęcia z kulami „orbs” nadal są prawdziwą kopalnią wiedzy o tym fascynującym zjawisku… poniżej kilka wybranych dosłownie "na chybił trafił" z katalogów naszego Archiwum FN.

Pytanie o sztuczną inteligencję bardzo pobudza wyobraźnie, gdyż dotyka tematu "czy maszyna może myśleć". Czasami pojawia się taki wątek w korespondencji do FN.

[...] Kolejna rzecz, sztuczna inteligencja, ciekaw jestem zdania na ten temat FN - wklejam 2 linki o bardzo podobnej tematyce:

https://www.o2.pl/artykul/facebook-przestraszyl-sie-wlasnego-odkrycia-ich-roboty-zaczely-rozmawiac-w-niezrozumialym-jezyku-6150444899227265a

http://nt.interia.pl/technauka/news-chatboty-umieja-blefowac-i-tworza-wlasny-jezyk,nId,2407888

nie szukam teorii spiskowych :) - ale raczej pragnę dostrzec moment w dziejach, w którym uczestniczymy..

pozdrawiam, Marek

Odpowiedź jest bardzo prosta: maszyny nigdy nie będą w stanie "myśleć", gdyż jest to domeną istot duchowych stworzonych przez Kreację. Choćby nie wiadomo ile trylionów mikroprocesorów analizowało miliardy linijek kodu napisanego przez informatyków - zawsze będzie to nic innego, jak program napisany przez ludzi. I nic więcej.

Wyższe od naszej cywilizacje mają coś, co my nazwaliśmy "inżynierią duchową". Są oni w stanie w przedmiot (może tym przedmiotem być zaawansowany technologicznie twór przypominający istotę ludzką) wprowadzić duszę. I wtedy powstaje coś, co śmiało można nazwać nową żywą istotą... Ale nawet rozważania tego aspektu technologii obcych istot przekraczają możliwości ludzkiego umysłu. Wiemy jednak, że są cywilizacje, które są w stanie robić takie "żywe twory z duszą", które pełnią na ich statkach jakieś ważne role, ale nie są traktowane jak "roboty z Gwiezdnych Wojen", lecz jako żywe istoty. Szczegółów oczywiście nie znamy.

Pytanie dotarło do naszego pokładu „w ostatnich godzinach”. Jest dość ważne, bo dotyczy miejsca, w którym każdy z nas był wiele razy i w którym także wcześniej czy później się znajdzie. Poniżej pytanie od naszego czytelnika:

Czy z informacji które otrzymaliście jako Fundacja Nautilus możecie opisać jak wygląda nasz DOM DUCHOWY z którego przyszliśmy i gdzie wrócimy i jak to jest być duchem.

Tym razem nie będziemy odwoływać się do relacji osób, które opuściły ciało i w postaci astralnej mieli okazję zobaczyć ów – jak się Pan raczył wyrazić – „Dom Duchowy”. Pominiemy także wszelkie channelingi i inne relacje osób dorosłych, ale skoncentrujemy się na dzieciach. Zdarza się fenomenalna sytuacja, kiedy pamiętają one „miejsce, skąd przyszły”. Rozmawialiśmy z takimi dziećmi. Pytaliśmy ich, jak wygląda „tamten świat”. Poniżej kilka rzeczy, które otrzymaliśmy w odpowiedzi.

„Tam jest super – lepiej niż tutaj i jest światła dużo”

„Przez okno w chmurach mogłam obserwować mojego mamę i tatę jeszcze zanim przyszłam do brzuszka mamusi”

„Tam są duszki i Bóg, ale przez te duszki można przelatywać”

„Wszyscy tam byliście i będziecie… ty też!”

„Ja nie chciałem stamtąd wracać tu na ziemię, ale Bóg mi kazał”

„Jak zobaczyłem jak zabity leżałem, to tak ziuuuu poleciałem do aniołków i też byłem aniołkiem”

„W niebie nie trzeba jeść ani pić”

Wiele osób czytających nasz serwis jest oczywiście katolikami. Widząc, z jaką pewnością piszemy o takich zjawiskach jak jasnowidzenie, reinkarnacja czy karma (przeznaczenie wynikające z bagażu doświadczeń z poprzednich wcieleń) pytają nas, dlaczego nie ma o tym w ewangeliach. Odpowiedzi pojawiały się wielokrotnie w naszych tekstach - w Nowym Testamencie to wszystko jest, choć - to trzeba przyznać - te fragmenty są przez ideologów kościelnych interpretowane zupełnie inaczej.

Sprawa pojawiła się w korespondencji do nas w naszej witrynie facebook. Na tyle jest to ciekawe, że postanowiliśmy zamieścić ją w tym miejscu.

Zanim odpowiemy na to pytanie, musimy jedną rzecz wyjaśnić: my nie zachęcamy ludzi do kontaktu z UFO (czy z istotami z kosmosu – jak raczył się wyrazić czytelnik), gdyż to jest niemożliwe. Równie dobrze moglibyśmy zachęcać ludzi „do wybuchu wulkanu” – ta rzecz jest absolutnie poza naszą i w ogóle ludzką kontrolą. My jedynie zapowiadamy, że taki kontakt jest prowadzony od początków istnienia naszej cywilizacji na Ziemi, a tzw. oficjalny kontakt będzie wcześniej czy później. To istotna różnica!

Proszę pamiętać, że ta druga strona ma miażdżącą przewagę w każdej dziedzinie i praktycznie każdy ruch zależy od nich, a nie od nas. To tak, jakby współczesny oddział komandosów wyposażonych w najnowocześniejszą broń spotkał na swojej drodze dzikie plemię zamieszkujące zapomnianą wyspę, chodzące jedynie w kusych przepaskach z roślin, którzy jeszcze „epokę łuku” mają przed sobą, a na razie ich bronią są „kamienie w rękach”. To porównanie i tak nie jest właściwie oddające zetknięcia się naszej cywilizacji z tym, co przylatuje na Ziemię. Proszą także pamiętać, że jest ich wielu i różnych, choć akurat w sprawie kontaktu z mniej rozwiniętymi światami mają wyraźnie jakieś wspólne porozumienie, wspólną taktykę, której jednym z podstawowych punktów jest „nie pokazywać się i nie ujawniać swojego istnienia”.

Wszelkie Bliskie Spotkania Trzeciego Stopnia są także starannie zaplanowane przez obcych, a nie wynikają ze spontanicznych działań ludzi. W tym sensie nie można nawet mówić o „otwarciu się na kontakt”, bo jest to fikcja. Niebezpieczeństwo? Gdyby ta potęga chciała tutaj zrobić porządek (podbić, zabić, zniszczyć, zniewolić itp.), to zrobiła by to już tysiąc razy na tysiąc sposobów – musimy sobie to jasno powiedzieć. Nie robią tego, więc nie taki jest ich cel.

A na koniec pytanie, czy słyszeliśmy o tym, że w trakcie Bliskich Spotkań Trzeciego Stopnia były przekazywane „prośby lub zadania” od obcych dla ludzi. I tu odpowiedź jest oczywista: jak najbardziej tak. Przykład pierwszy z brzegu: Lech Chaciński w trakcie spotkania z obcycmi dostał od nich prośbę, aby przekazał ludzkości pamiętne przesłanie „Chrońcie Ziemię, wodę i powietrze, bo grozi wam zagłada lub katastrofa”. I jak wszyscy wiemy wypełnił to zadanie w stu procentach.

Temat Księgi Urantii wraca regularnie na pokład okrętu Nautilus. Czym jest ta dziwna księga? To jedna z największych "legend zjawisk niewyjaśnionych", która jest zawsze punktem obowiązkowym w każdej serii dokumentalnej o niezwykłościach tego świata. Na naszą pocztę e-mailową przyszła wiadomość z pytaniem o Księgę Urantii.

Witam serdecznie,
Będąc stałym czytelnikiem Waszego Portalu, staram się być czujnym na różnego rodzaju ciekawostki, które mogłyby nadać się do Waszego archiwum. Ciekawostka dotyczy lektury "Księgi Urantii" w części III, rozdziale "Historia Urantii" znajduje się fragment:

"Przez całą tą epokę na planecie szalały częste i gwałtowne burze. Wczesna skorupa ziemska nieustannie się zmieniała. Ochładzanie się powierzchni następowało na przemian z rozległymi wypływami lawy. Dziś na powierzchni świata nie można nigdzie znaleźć nawet skrawka tej pierwotnej skorupy planetarnej. Wszystko mieszało się zbyt wiele razy z lawą, wyrzucaną z głębi i z domieszkami późniejszych osadów wczesnego oceanu światowego.
Nigdzie na powierzchni świata nie można znaleźć więcej zmodyfikowanych pozostałości tych dawnych skał praoceanicznych niż w północno-wschodniej Kanadzie, w okolicach Zatoki Hudsona. To rozległe, granitowe wzniesienie, składa się z kamienia należącego do epok przedoceanicznych. Te skalne pokłady były nagrzewane, wyginane, skręcane, odgniatane i na nowo wielokrotnie przechodziły te zniekształcające je i przeobrażające doświadczenia."
W sieci znalazłem informację z 2008 roku:
"Na terenie Kanady odkryto formację skalną, którą naukowcy datują na 4,28 miliarda lat. Oznacza to, że są to najstarsze dostępne naukowcom ziemskie skały. Artykuł na temat odkrycia ukazał się w najnowszym wydaniu tygodnika "Science".

Skały pochodzą z formacji Nuvvuagittuq z okolic zatoki Hudsona. Ich datowanie było możliwe dzięki zawartości w nich izotopów metali neodymu i samaru. Dzięki analizie skał będzie można lepiej poznać początki ewolucji Ziemi."
Źródło: http://www.ekologia.pl/wiadomosci/srodowisko/odkryto-najstarsze-skaly-na-ziemi,4578.html
Jak zapewne wiecie Księga Urantii powstała znacznie wcześniej aniżeli geologiczne odkrycie z nadmienionego artykułu. Jestem ciekaw co o tym sądzicie, oraz jaka jest Wasza opinia na temat "Księgi Urantii"?
Pozdrawiam
Andrzej [dane do wiad. FN]

Księga Urantii, po raz pierwszy wydana przez Fundację Urantii w roku 1955, twierdzi, że została przedstawiona przez niebiańskie istoty, jako objawienie dla naszej planety, Urantii.

      Tekst Księgi Urantii mówi nam o początkach, historii i przeznaczeniu ludzkości i naszych związkach z Bogiem Ojcem. Przedstawia jedyny w swoim rodzaju i frapujący obraz życia i nauk Jezusa. Przed ludzkim duchem otwiera nowe perspektywy czasu i wieczności i przynosi nowe szczegóły naszej przygody, podczas wznoszenia się w przyjaznym i starannie zarządzanym wszechświecie.

      Księga Urantii podaje jasną i zwięzłą integracją nauki, filozofii i religii. Ci, którzy ją czytali i zgłębiali, wierzą, że Księga
Urantii może wnieść bardzo wiele wartości do religijnej i filozoficznej myśli ludzi tego świata.  

     

Księga Urantii, jako taka, nie jest „religią”. Bazuje na religijnym dziedzictwie z przeszłości i teraźniejszości, popierając osobistą, żywą wiarę religijną.

      Czytelnicy z różnych stron świata mówią nam, że Księga Urantii wywarła na nich ogromne wrażenie i częstokroć odmieniła ich życie. Inspiruje ich do osiągania nowych poziomów rozwoju duchowego i rozwija ich zrozumienie wartości życia ludzkiego.

      W UMYSŁACH śmiertelników Urantii — tak bowiem nazywa się wasz świat — panuje wielki zamęt odnośnie znaczenia takich pojęć jak Bóg, boskość i Bóstwo. Istoty ludzkie są jeszcze bardziej zdezorientowane i niepewne, gdy idzie o związki wzajemne Boskich osobowości, określanych tak różnorodnymi nazwami. Z powodu takiego ubóstwa pojęciowego i związanego z nim wielkiego chaosu ideowego, otrzymałem polecenie zredagowania tego oświadczenia wprowadzającego, aby wyjaśnić znaczenia, jakie powinno się przydawać pewnym symbolom słownym, kiedy te mogą być z kolei używane w przekazach, które zespół objawiających prawdę istot z Orvontonu przetłumaczył na język angielski Urantii, zgodnie z otrzymanym upoważnieniem.

      W naszych staraniach, zmierzających do poszerzenia świadomości kosmicznej i wzbogacenia percepcji duchowej człowieka, niezmiernie trudno jest przedstawić rozszerzone pojęcia i zaawansowaną prawdę, kiedy ograniczeni jesteśmy do zawężonego języka danego świata. Jednak nasze powiernictwo skłania nas do czynienia wszelkich wysiłków, aby przekazać nasze znaczenia przy użyciu symboli słownych języka angielskiego. Zostaliśmy poinstruowani, że tylko wtedy mamy wprowadzać nowe określenia, kiedy pojęcie, które ma być przedstawione, nie posiada angielskiego odpowiednika, którego można by użyć do wyrażenia tego, nowego pojęcia, częściowo, czy nawet z większym lub mniejszym wypaczeniem znaczenia.

      Aby ułatwić zrozumienie i zapobiec dezorientacji u każdego śmiertelnika, który może zgłębiać te przekazy, uważamy, że rozsądnie będzie przedstawić w tym, wstępnym oświadczeniu, zarys znaczeń przypisywanych wielu słowom angielskim, używanym na określenie Bóstwa i pewnych pojęć z nim związanych, dotyczących rzeczy, znaczeń i wartości rzeczywistości wszechświatowej.

      Żeby jednak opracować tę przedmowę, dotyczącą definicji oraz ograniczeń terminologii, należy przewidzieć stosowanie danych określeń w następujących dalej prezentacjach. Przedmowa ta nie jest zatem oświadczeniem zupełnie skończonym; jest ona tylko przewodnikiem po definicjach, mającym pomóc tym, co będą czytali następujące dalej przekazy, traktujące o Bóstwie oraz wszechświecie wszechświatów, przekazy opracowane przez komisję z Orvontonu, posłaną w tym celu na Urantię.

      Wasz świat, Urantia, jest jedną z wielu podobnych jej, zamieszkałych planet, wchodzących w skład wszechświata lokalnego Nebadonu. Wszechświat ten, wraz z podobnymi kreacjami, tworzy superwszechświat Orvonton, a z jego stolicy, Uversy, przybywa nasza komisja. Orvonton jest jednym z siedmiu ewolucyjnych superwszechświatów czasu i przestrzeni, które krążą wokół kreacji boskiej doskonałości bez początku i końca — centralnego wszechświata Havony. W sercu tego wiecznego, centralnego wszechświata, znajduje się stacjonarna Wyspa Raj, geograficzne centrum nieskończoności i miejsce pobytu wiecznego Boga.


Księga Urantii została wydana także w Polsce.

I najważniejsze: czy Fundacja Nautilus wierzy w prawdziwość Księgi Urantii? Powiedzmy tak: dowodów na prawdziwość nie mamy, ale ze względu na treść zgodną z naszą filozofią "życzliwie obserwujemy i monitorujemy".

Temat "media i UFO" jest stałym elementem rozmów na pokładzie okrętu Nautilus. Tak prawdziwa informacja, tak fenomenalnie ważna dla ludzkości jest pomijana całkowitym milczeniem. Trafia na ostatnie kolumny tabloidów opatrzona pogardliwym komentarzem i kpiarskim podsumowaniem. Trudno się dziwić, że ta sprawa intryguje także naszych czytelników.

Dzień dobry. To co chciałbym napisać nie ma dla mnie zbyt dużego znaczenia. nie zajmuje to mojej uwagi w stopniu żadnym prawdę mówiąc. Chciałbym byście mnie potraktowali poważnie , choć też nie  jest to też dla mnie istotne.   W 1999 w styczniu  , to był chyba 22 miałem nad sobą ufo. Ciepły styczeń, koło 12 - 15 stopni w dzień. 

Noc bez blasku księżyca, koło 19.00 przechodziłem przez park w okolicy mego domu na peryferiach miasta. Ulica , która prowadziła do tego parku była, jak nigdy nie oświetlona, przechodząc przez park było tak ciemno , że miałem wyciągniętą rękę , by nie wejść na drzewo ,bo dosłownie nic nie widziałem. W pewnym momencie usłyszałem  świst i nade  mną pojawiło się światło, jak z lampy ulicznej , wiedziałem że coś jest na górze powyżej drzewami, jakieś 30 m powyżej i wiedziałem, że jest to ufo.

Przyspieszyłem kroku by wyjść w kręgu światła, cień rzucany przez drzewa z tego światła bardzo wolno się przesuwał , z prędkością moich kroków, jakby podążało światło będące nad  drzewami , za mną.

Udało mi się wyjść z kręgu światła i  pojazd  w tym momencie odleciał gwałtownie w górę , z przyspieszeniem, jakiego nie jest w stanie osiągnąć żaden pojazd ziemski. O tym przyspieszeniu wiem, bo świst przecinanego powietrza  bardzo szybko się oddalił. Zresztą tak szybko jak się wcześniej pojawił. Gdy był jeszcze nade mną wtedy nie słyszałem żadnego dźwięku, choć mogę powiedzieć, że być może był jednak. A na pewno był trudny do usłyszenia. Przypominał dźwięk twardego dysku z komputera słyszanego z oddali, o bardzo małym nasileniu pracy. Nawet jeden z moich znajomych będący gdzieś w oddali widział to światło, jakiś czas później się o tym dowiedziałem, choć nie mówiłem mu, że tam byłem. To był tylko dla mnie dowód , na zaistnienie  tego, co przeżyłem, choć byłem świadomy wszystkiego, i  nawet  bez jego zdziwienia obecnością tego światła, miałem świadomość tego, co miało miejsce. [...]

 Pytanie do Was - jestem osobą religijną i to zdarzenie nie zachwiało moim postrzeganiem świata, tylko zastanawiam się, czemu z perspektywy czasu, nie słyszę o tego typu przypadkach w telewizji. Wiem, sam o tym nie mówię nikomu, moi rodzice nie wiedzą, bo nie ma sensu o tym mówić, ale może nie każdy myśli jak ja. Nie słyszę o  takich wydarzeniach na świece w mediach

Dziękuję

ODPOWIEDŹ OD FUNDACJI NAUTILUS

 W zasadzie sam Pan sobie udzielił odpowiedzi. Największym problemem jest milczenie świadków. Głównie z obawy przed ośmieszeniem, wytykaniem palcami przez rodzinę i znajomych, a nawet lęk przed utratą pracy. W mediach panuje powszechne przekonanie, że "UFO jest bujdą na resorach". Fajnie się o tym czyta, ale "świadkowie jakoś nie chcą mówić", a w ogóle to naukowcy gdyby UFO istniało, to na pewno by to ogłosili... Tak myślą ludzie. Prawda jest zupełnie inna.

Zjawisko związane z Niezidentyfikowanymi Obiektami Latającymi (UFO) dosłownie obezwładnia swoją prawdziwością. Ilość relacji, zdjęć, filmów, obserwacji, przypadków przejęcia kontroli nad wojskowymi samolotami przez obiekty UFO i tak dalej - ilość tego wszystkiego odbiera dech w piersiach. Owo "milczenie świata na temat UFO" jest nie tylko rozbrajające swoją głupotą, ale przede wszystkim jest śmieszne. Podamy Panu przykład.

Nasz kolega z pokładu okrętu Nautilus opowiadał taką historię. Wiele lat temu miał spotkanie z bardzo znanym profesorem, który pełnił wtedy funkcję Prezesa PAN (Polskiej Akademii Nauk). Po spotkaniu profesor podszedł do niego i poprosił o chwilę rozmowy "na stronie". I wtedy doszło do mniej więcej takiej konwersacji:

 - Wie Pan co... Pan się zajmuje tym całym UFO, a to jest prawdziwe zjawisko, bo moja żona z bratem widzieli start takiego obiektu... nikomu o tym nie mówiłem, ale panu mogę.

- To bardzo ważna wiadomość panie Profesorze! Opowie o tym pan przed mikrofonem?

- Pan chyba żartuje! To oznaczałoby koniec mojej kariery, ośmieszenie mojej rodziny, koniec wszystkiego.

- No tak, ale przez taką postawę to ludzie zawsze będą myśleli, że UFO to wierutne bzdury, przeinaczenia, źle zinterpretowane samoloty, balony i gęsi... Ja wiem, jaka jest prawda. Pan, jak widzę, także wie. Czy ma pan na tyle dużo odwagi, aby przełamać tę zmowę milczenia?

- Nie mam. Wie pan, może kiedyś... teraz to oznaczałoby koniec dla mnie i dla całej mojej rodziny.

 Niech ta rozmowa będzie dla Pana naszą najlepszą odpowiedzią na zadane pytanie.

Praktycznie każdy zna kogoś, kto popełnił samobójstwo. Skala jest niewyobrażalnie wielka - w 2017 roku najprawdopodobniej samobójstwo popełni ok. 6 tys. osób. Dla porównania, w wypadkach drogowych co roku ginie ok. 3,2 tys. osób, z tego ok. 500 traci życie z winy nietrzeźwych kierowców. Polska to kraj samobójców – pod tym względem jesteśmy w czołówce państw świata.

Polska należy do krajów o największej liczbie samobójstw w przeliczeniu na 100 tys. mieszkańców. Wskaźnik ten u nas wynosi 15,7. W Niemczech 10,5, a w dotkniętych kryzysem ekonomicznym Hiszpanii i Grecji odpowiednio 6,9 i 4,2. Jeden z naszych czytelników - jako wierzący katolik, choć także wierzący w to, co czyta w serwisie FN - zapytał wprost:

Czy dusze samobójców idą do nieba?

Odpowiedź jest prosta - jeśli niebem nazywamy świat, gdzie jest "światło" i gdzie trafiamy po śmierci fizycznej, to jak najbardziej. Jest jednak małe "ale" - samobójstwo jest ucieczką od problemu i prawa reinkarnacji są nieubłagane: taka osoba znowu będzie musiała zmierzyć się z problemem i "odrobić lekcję". I zmarnuje bardzo wiele lat sobie i innym ludziom nie osiągając niczego. Stąd trzeba potępiać samobójstwa tak, jak to my czynimy od zawsze!

Specjalnie na potrzeby odpowiedzi na to pytanie prezentujemy materiał z naszego Archiwum FN - bardzo ważny film, który obejrzeć powinien każdy. Zwłaszcza ci czytelnicy serwisu, którzy cierpią po stracie bliskiej osoby... Tam jest pięknie pokazany przypadek osoby, która chciała popełnić samobójstwo. Film nosi tytuł "Życie po Życiu".

​

Kilka pytań do FN od jednego czytelnika, w tym także to o regresję hipnotyczną. Odpowiedzi na poszczególne pytania będziemy pisać w układzie pytanie-odpowiedź. Tego typu rozwiązanie pozwoli na bardziej precyzyjne przedstawienie odpowiedzi. Poniżej pytania przysłane do FN:

Dobry wieczór. Mam kilka pytań do Fundacji Nautilus.

Czy byłoby możliwe dowiedzieć się więcej o reinkarnacji w praktyce? Czy można by było np. pisać o poprzednich wcieleniach polskich polityków lub innych osobowości obecnych w Polsce czy zagranicą? Chciałbym jak najwięcej takich historii poznać.

Artykuły o polskich politykach i ich poprzednich wcieleniach, a także o zagranicznych (na przykład ostatni o Donaldzie Trumpie) pojawiają się na łamach serwisu FN od lat. W tej chwili serwis jest mocno zmieniany, a także będzie poważnie zmieniana sprawa tzw. grup tematycznych w menu rozwijanym. Tam będzie oddzielny dział w katalogu "Reinkarnacja" dotyczący właśnie poszukiwań "poprzednich żyć znanych osób". Będzie o tym można przeczytać także w naszym portalu www.messing.org.pl

Czy polecacie poznanie swojego poprzedniego wcielenia?

Absolutnie tego nie polecamy. Nie jest przypadkiem, że człowiek nie pamięta w momencie urodzin swojego poprzedniego życia. Powinniśmy żyć tym, co jest tu i teraz, a do ludzi wokół nas podchodzić bez uprzedzeń. Pamięć o poprzednim życiu byłaby tylko balastem, niepotrzebnym bagażem w naszej wędrówce.

Co sądzicie o zmianie wyznania z powodu wiary w karmę czy reinkarnację?

Nie ma takiej potrzeby. Jest wiele ścieżek i jedno centrum, do którego wiodą. Nie ma sensu zmieniać ścieżki, a jedynie być lepszym człowiekiem idącym po swojej ścieżce. I nie ma "wiary w karmę" - jest wiedza o niej. Przez lata sprawa tzw. wyznania straciła dla nas znaczenie, gdyż patrzymy na to z innego poziomu, co chyba nawet widać z lektury tekstów zamieszczanych w serwisie.

Czy możecie napisać artykuł jak zmienić siebie na lepsze?

Robimy to regularnie. Polecamy lekturę działu, który w naszym serwisie nazywa się "SZALUPA RATUNKOWA". Jest na dole strony po lewej. 

To bardzo trudne i ciekawe pytanie, które zadał nasz czytelnik. Oczywiście kwestia wielokrotnie była poruszana podczas dyskusji Załogi FN w naszej Bazie. Nie ma tutaj prostej i jasnej odpowiedzi, nie ma "jednej hipotezy" - proszę pamiętać, że nasz obraz świata budujemy na podstawie wielu przesłanek płynących z historii, które zbieramy na całym świecie.

 From: Szymon [dane do wiad. FN]
Sent: Tuesday, March 29, 2016 12:44 PM
To: Fundacja Nautilus <nautilus@nautilus.org.pl>
Subject: reinkarnacja a choroby psychiczne
 
Witam serdecznie,
chciałbym zapytac jak to jest z transferem duszy osoby chorej psychicznie.
Czy wraz z przejsciem do innego ciała jest również zabierana choroba psychiczna?
 
pozdrawiam całą załogę

Z naszej wiedzy wynika, że wiele chorób psychicznych jest związanych… z wejściem duszy zwierzęcia w ciało człowieka. To jest normalny etap rozwoju duszy, ale czasami napotyka ona opór w postaci przejęcia osobowości w pełni ludzkiej. Nigdy nie pisaliśmy o tym i nie wiemy, czy się odważymy.
A teraz najważniejsze: czy zaburzenia psychiczne przenoszą się na stan duszy po śmierci fizycznej. Tak, mamy takie przypadki, że duch wykazywał takie samo szaleństwo, jak człowiek „za życia”.
Trudny temat – kiedyś może się odważymy napisać na ten temat dłuższy tekst.
Pozdrawiamy
FN